titel	:	Kopje-onder
	categorie	:	8-9 jaar/AVI 6 (volgens oude AVI-indeling)
	pagina's	:	83
	illustraties	:	Coen de Kort
	uitgeverij	:	Zwijsen (serie: Bizon Blauw)
	1e druk	:	1993
	ISBN	:	90 276 2874 2

Ze begint te vertellen. Over de zwemles en over de andere keren dat Ivo haar dwars zat. 'En er zijn altijd vriendjes die met hem meedoen.'
'Misschien doen ze dat omdat ze ook bang voor hem zijn.' Ongelovig kijkt ze de veerman aan. 'Ik denk het heus.'

Hanneke hoopt dat het zwembad lek is, of de badmeester ziek, of de sleutel foetsie. Ze heeft geen zin in zwemles. Vorige keer duwde die stomme Ivo haar kopje-onder. Hanneke wordt misselijk als ze daaraan terugdenkt. Daarom vlucht ze de eerste de beste deur in. Meteen is ze de zwemles en Ivo vergeten. Ze ontdekt een schitterend land en beleeft daar een prachtig avontuur. Maar Ivo wil ook naar het land achter de vluchtdeur...

Fragment

Hanneke hoort de helse herrie in de bus niet. Ze denkt aan wat er vorige week is gebeurd:

Ivo en Bart zaten achter haar in de bus.
Om beurten trokken ze aan haar haar.
Ze smiespelden: "Hanneke, trutteke."
Telkens weer en steeds harder.
Hanneke keek stil voor zich uit.
"Zeg wat terug," fluisterde haar vriendin Elsemiek.
"Scheld ze uit."
Ze durfde niet.
Bij het zwembad pakte Ivo haar arm vast: "Truttebollen als jij moeten oppassen."
Ze liep gauw naar binnen.
Hanneke mag pas een paar weken in het diepe.
Ze zocht een rustig plekje.
Dan kan ze best zwemmen.
Maar Ivo kwam er aan, snel en gevaarlijk als een waterrat.
Daar kwamen ook Johan en Bart.
Ineens kon Hanneke niet meer zwemmen.
"Weet je wat er gebeurt met truttebollen?" treiterde Ivo.
Johan en Bart watertrapten naast hem.
"Die gaan kopje-onder."
Met zijn drieën sprongen ze boven op haar.
Hanneke hapte naar adem.
Water in haar mond, neus en oren.
Ze liep helemaal vol water.
Ze zag niets meer, ze hoorde niets meer.
Toen kwam ze boven.
De jongens zwommen snel weg en keken lachend om.
Hanneke sloeg met haar armen en benen.
Zwemmen kon ze niet meer.
Toch haalde ze de trap en ze klom het water uit.
Ze beet op haar lip.
Als ze huilde, hadden ze nog meer lol.
Maar ze kon de tranen niet tegenhouden.
"Nou, nou, welke ramp is er gebeurd?" vroeg de juf.
"Diehie...jo..hongens, Ivo, ik..."
"Ik kan er geen touw aan vastknopen. Ga je maar aankleden.
Dat zwemmen wordt niks meer vandaag."
In het kleedhok huilde ze stilletjes.
Even later vroeg de juf weer wat er gebeurd was.
Hanneke vertelde dat ze bijna verdronken was, door die rotjongens.
Vooral door Ivo.
Ze rilde, want ze was nog steeds bang.
De juf zei: "Is dat alles?
Je moet tegen een geintje kunnen.
Volgende week duw jij Ivo kopje-onder.
Gewoon."