titel	:	Papa zonder grenzen
	categorie	:	8+
	pagina's	:	80
	illustraties	:	Jan De Kinder
	uitgeverij	:	De Eenhoorn
	1e druk	:	2008
	ISBN	:	978-90-5838-510-9

Timo is dol op Tom, de vriend van zijn mama. Als mama op reis is, mag hij bij Tom logeren. Dat is geweldig, want met Tom kan hij allerlei dingen doen die mama niet leuk vindt: vissen, een nachtwandeling maken.
Hoe meer Timo van Tom gaat houden, hoe moeilijker hij het krijgt. Want Timo heeft nog ergens een echte papa. Een papa zonder grenzen die overal voor arme kinderen zorgt.
Als zijn papa voor alle kinderen heeft gezorgd, komt hij dan naar huis? Of is Tom die er altijd voor hem is, zijn echte papa?

Recensies
(...) Mooi verhaal over een jongen die worstelt met zijn gevoelens over zijn 'echte' papa en daarnaast over de vriend van zijn moeder die hij eigenlijk ook als papa ziet.
Prettig leesbaar, korte hoofdstukken, ruime bladspiegel. Geïllustreerd met sfeervolle zwart-witillustraties. (...) Een van de weinige boeken voor jonge kinderen over dit onderwerp.
NBD/Biblion

(...) een realistisch verhaal over de loyaliteit van een jongetje voor zijn afwezige vader. (...) Een authentiek en gevoelig verhaal over een thema waarmee heel wat kinderen in nieuw samengestelde gezinnen kunnen worstelen.
De Bond, Anita Wuestenberg, 23 januari 2009

(...) Mooi wordt beschreven hoe de jongen langzamerhand afstand neemt van deze schaduwvader en ten slotte Tom, met wie hij het goed kan vinden, als zodanig kan aanvaarden door hem papa te noemen.
Friesch Dagblad, Jant van der Weg, 7 maart 2009

(...) Goed geschreven verhaal over een onderwerp waar meer kinderen mee worstelen maar dat nog niet vaak beschreven is. (...)
Het eind is een tikje zoetsappig, maar de schrijfster heeft het contact tussen de twee hoofdpersonen goed en levensecht beschreven. (...)
Mooi voorbeeld van een fenomeen dat ik steeds meer tegenkom: de Nederlandse auteur die (zijn of  haar) werk in Vlaanderen uitgeeft!
Leesgoed, Wendy de Graaff, 2009 nummer 2

Fragment

'Mama gaat niet echt weg, hè?’ Hij durft Tom niet aan te kijken, want daar zijn toch de tranen.
‘Tuurlijk niet. Over een weekje is ze er al weer. Wij zorgen samen dat die week voorbijvliegt.’
Tom tilt hem op en zwiert hem eerst boven zijn hoofd. Dan slingert hij Timo om zich heen en draait zelf mee.
‘Wij vliegen door de week heen.’
Alle tranen slingert hij weg en Timo lacht, huilt, lacht.